De Bijzonderwijker

Een dubbelinterview met twee bestuursleden van de Stichting Jeugdbelangen Zonderwijk Yvonne Gerrist en Herman van Beek over het aanstaande jubileum.

Herman: “Je ziet mij heel vaak in het Tweespan. Ik coördineer namelijk de grote activiteiten voor de jeugd in Zonderwijk, zoals de carnaval en de jeugdspektakeldag in juni. Ik bereid de activiteiten voor, breng de folders mee rond en zorg ervoor dat het Tweespan mooi versierd is. Daarnaast stuur ik de vrijwilligers aan. Soms sta ik achter de bar, het is maar net wat er nodig is. Met de Carnaval ben ik vijf dagen in touw en op Aswoensdag ben ik er ook weer om de haring en het roggebrood met zult klaar te maken voor alle vrijwilligers. Je kunt mij wel een manusje-van-alles noemen.

Verder regel ik het ophalen van het oud papier in Zonderwijk en loop ik zelf ook iedere maand achter de wagen mee. Dat doen we met een vaste groep personen, sommigen helpen al jaren mee. Na afloop van onze ronde gaan we in het Tweespan een ijsje eten of een kom soep, als het winter is. Dat is altijd heel gezellig. Met de opbrengst van het oud papier wordt een groot deel van de activiteiten van de jeugd bekostigd.

Dit is alweer de laatste Bijzonderwijker. In maar liefst twintig portretten van mensen uit Zonderwijk heeft Carolijn van Gorkum een kleurrijk beeld geschetst van inwoners uit onze wijk.

In deze Bijzonderwijker legt Susan Saffrie uit dat yoga rust kan brengen in de dagelijkse hectiek.

Dit is alweer de laatste Bijzonderwijker. In maar liefst twintig portretten van mensen uit Zonderwijk heeft Carolijn van Gorkum een kleurrijk beeld geschetst van inwoners uit onze wijk.

In deze Bijzonderwijker legt Susan Saffrie uit dat yoga rust kan brengen in de dagelijkse hectiek.

In deze aflevering dompelt Pieter Cornelis ons onder in de magische wereld van het pretpark.

“Toen ik twintig jaar geleden bij Walt Disney World in Florida was, werd ik geraakt door de film Lion King, die de boodschap uitdroeg dat wij goed met de wereld moeten omgaan. Ik vond dat bijzonder, dat een verhaal uit een film mensen zo kan raken en ik besloot me in de wondere wereld van de pretparken te gaan verdiepen. Inmiddels was ik al eind twintig met twee studies op de HEAO achter de rug en werkte ik in de reclamebranche. Ik besloot het roer om te gooien en de studie vrijetijdswetenschappen aan de Universiteit van Tilburg te gaan volgen.

Mijn doel was om na deze studie een baan te zoeken in de Efteling, want ik was erg gefascineerd door dit attractiepark. Mijn scriptie schreef ik over themaparken en ik solliciteerde bij de Efteling, maar helaas had men geen job voor mij.

Harm Kok neemt ons mee in de wereld van het toneelspel.

“Op mijn zes tiende werd ik bij camping de Molen- velden aangenomen als medewerker in de buitendienst. Ik was daar manusje-van-alles: ik plantte de perken aan, poetste de wc’s en stond op hoogtijdagen achter de receptie.

Omdat het buiten het seizoen minder druk was, deed ik ook andere klussen zoals agrarische werkzaamheden en zout strooien bij gladheid.
Na twin g jaar camping wilde ik mijn horizon verbreden. Het lukte me niet een geschikte baan te vinden en daarom besloot ik me te gaan verhuren als zzp‘er. Met twee rechtse handen, een auto en een schop uit de schuur ging ik het avontuur aan.

Ik heb veel verschillende opdrachtgevers. Voor een koeriersbedrijf bezorg ik pakketten. Ondertussen heb ik ook mijn vrachtwagenrijbewijs gehaald. Daar- naast werk ik mee met een loodgieter en metselaar, als ze extra handen nodig hebben. Maar ook in de horeca kan ik goed uit de voeten.

Hans van Loon vertelt ons dat de tegenslagen in zijn leven hem ook iets moois hebben gebracht.

“Het slagersvak is mij met de paplepel ingegoten. Als 5-jarig kind ging ik samen met mijn vader mee om te helpen bij het slachten van het vee. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ik de slagersoplei- ding ging volgen.

Bij verschillende slagerijen leerde ik het slagersvak en zo klom ik op van leer- ling slager tot chef op een voorverpakkingsafdeling voor biologisch vlees.
In 2002 begon ik een biologische slagerij voor mezelf in Weert. Deze slagerij verkocht ik in 2007 om vervolgens in Netersel verder te gaan met de dienst- verlening aan biologische boerderijwinkels.

Dit bestond uit het slachten van het dier en de verdere verwerking volgens de wensen van de klant zoals worst maken en zouterij. Omdat de zaken goed liepen en ik graag meer onder de mensen was in plaats van iedere dag alleen op de slachterij, nam ik de dorpsslagerij in Hapert over. Dat werd een goedlopende winkel.

Tsai-Luan Nijdam-Lan neemt ons dit keer mee naar de eeuwenoude Chinese geneeskunde.

“Als kind groeide ik op in het oosten van Taiwan. Ik kwam graag in de tempel, omdat ik daar innerlijke rust ervoer. Ik wilde graag non worden, maar dat vond mijn moeder geen goed idee.

Mijn voorouders waren arts en ik groeide op in een milieu van traditionele Chinese geneeskunde. Als kind realiseerde ik me dat lijden in het leven van de mensheid bestaat. Ik kreeg het gevoel dat een rode draad aan mij trok en daarom koos ik het beroep van arts. Ik volgde de artsenopleiding in de hoofdstad Taipei  en werkte daar in een ziekenhuis. Het gaf me een goed gevoel om mensen te kunnen bijstaan bij hun ziekten en zo hun leed te kunnen verzachten.

De traditionele Chinese geneeswijze heeft een oeroude geschiedenis. In al die jaren is veel kennis en bewustzijn over de mens, de natuur en de relatie daartussen opgedaan. Daaruit is een geneeskundig systeem ontwikkeld om fysiologische, emotionele en omgevingsfactoren met elkaar in verband te brengen. In de traditionele Chinese geneeskunde zijn alle delen van de mens met elkaar en met het geheel verbonden en daardoor kan het deel nooit los worden gezien van het geheel.

Lees verder