Kent u ook een bijzondere Zonderwijker, neem dan contact op met Carolijn van Gorkum (06-57328090 of
Hans van Loon vertelt ons dat de tegenslagen in zijn leven hem ook iets moois hebben gebracht.
“Het slagersvak is mij met de paplepel ingegoten. Als 5-jarig kind ging ik samen met mijn vader mee om te helpen bij het slachten van het vee. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ik de slagersoplei- ding ging volgen.
Bij verschillende slagerijen leerde ik het slagersvak en zo klom ik op van leer- ling slager tot chef op een voorverpakkingsafdeling voor biologisch vlees.
In 2002 begon ik een biologische slagerij voor mezelf in Weert. Deze slagerij verkocht ik in 2007 om vervolgens in Netersel verder te gaan met de dienst- verlening aan biologische boerderijwinkels.
Dit bestond uit het slachten van het dier en de verdere verwerking volgens de wensen van de klant zoals worst maken en zouterij. Omdat de zaken goed liepen en ik graag meer onder de mensen was in plaats van iedere dag alleen op de slachterij, nam ik de dorpsslagerij in Hapert over. Dat werd een goedlopende winkel.
Echter, ik kreeg steeds meer last van lichamelijke problemen. De pijn in mijn gewrichten nam toe en ik zakte soms door mijn heupen en knieën. Omdat het werk in zowel de slagerij als de slachterij veel jd in beslag nam, besteed- de ik in het begin niet zoveel aandacht aan die pijn, maar op een gegeven moment kreeg ik uitvalsverschijnselen waardoor ik in het medische circuit terecht kwam. Al snel werd de diagnose bromyalgie gesteld (reuma aan de weke delen).
Ik star e een revalida etraject en het werd mij duidelijk dat ik, wilde ik weer op de rit komen, mijn slagerij en slachterij van de hand moest doen. Dat was een hele moeilijke beslissing, want het was mijn ziel en zaligheid.
Via de bedrijfsarts en huisarts begon ik een zoektocht naar wat ik wel kon en ik kwam er snel achter dat de medicijnen mij afstompten in wie ik was. Ik be- sloot ermee te stoppen, dan maar pijn lijden.
Nu ben ik 85% van mijn klachten kwijt. Door goed naar mijn lichaam te luisteren, maak ik de juiste keuzes.
Bewegen is heel belangrijk. Dit jaar heb ik voor het eerst in zes jaar de klassieker Scherpenheuvel-Hapert weer kunnen etsen.
Omdat ik me goed voelde bij de orthomoleculaire geneeskunde, besloot ik zelf de opleiding te volgen. Deze heb ik nu afgerond en ik begeleid mensen bij hun voedingspatroon.
Ik probeer mensen vanuit mijn prak jk OerBewust Advies bewust te maken wat ze eten en wat wel/minder geschikt is. Daarnaast geef ik kookworkshops met bewuste en biologische pro- ducten onder de naam De OerBewuste Keuken.
Ik heb een mobiele keuken met alles erop en er- aan, waarmee ik op loca e les kan geven aan groepen. Ik organiseer diverse soorten kookwork- shops waaronder sushi maken of high tea met biologische thee en hapjes die gezoet worden met honing en dadels in plaats van gera neerde suiker. Zo kan ik mijn passie voor eten toch over- dragen aan andere mensen. En ondertussen heb ik ook nog jd om van mijn kinderen te genieten, dat was in mijn slagersperiode veel minder. Dat is echt een meerwaarde voor mij.
Zonderwijk vind ik een jne wijk, ik woon er al zeven en jaar, eerst aan de kant van het Look en nu alweer en jaar aan de kant van Veldhoven-dorp. Zon- derwijk ligt centraal als uitvalsbasis voor het Veldhovense gebeuren. Al vier jaar organiseer ik samen met mijn buurman de barbecue voor een deel van de straat. We kwamen elkaar voorheen wel vaker tegen, maar het bleef bij een begroe ng en we kenden elkaar nauwelijks. Toen onze straat enkele jaren ge- leden geteisterd werd door een inbraakgolf besloten we er iets leuks tegen- over te ze en. Dat is de jaarlijkse barbecue geworden. Iedereen is van de par- j, jong en oud en het is al jd heel gezellig. Zo’n barbecue bindt de buurt. Dat geldt ook voor de garagesale, waar we dit jaar voor het eerst aan mee hebben gedaan. Echt een aanrader.”
